KIRLANGIÇ UYKUSU
İklimler yıkılabilir veya geç kalabilir.
Güneş her zaman ki gibi parlak doğmaya bilir yada gece ışıl ışıl olup karanlıktan uzaklaşa bilir.
Lakin ben fesleğenleri koklayınca derinimde bir kırlangıç uykusu hissediyorum.Sonbahar gibi ne kafasına göre yaprak dökebiliyorum nede şu arsız yaz günleri gibi kavura biliyorum dağları ve toprağı.
Göğsümde sakladığım şu kırlangıç uykusundan öyle ürküyorum ki; o uyanmasın ve oradan hiç kalkmasın diye sevdalanmıyorum. Öyle çok korkuyorum ki şuram da bir kıpırtı olacak diye ödüm kopuyor.
Böyle anlardan sonra zaman gövdemi un ufak ediyor da ediyor.
Boşluğu yontarcasına bazı anılarımı orada gizliyorum. Bundandır ki kimsenin bilmesini istemediğim kocaman bir sır saklıyorum. Ben bu sırra kırlangıç uykusu diyorum. Hem çok korkuyorum bu sırrım dan hem de oradan hiç ayrılsın istemiyorum. Göğsümden.
Biliyorum ki gövdemi yaşamakla sınayan dünya , elbet beni de aşacaktır. O zaman ben arşa yükseleceğim ve göğsümde sakladığım şu kırlangıç uykusunu bertaraf edip avuçlarımdan arşa uzatacağım.
İnsanlar duran her şeyi hareketsiz sanıyor.
İnsanlar bir çok şeyi bir çok şey sanıyor da bir tek beni bir şeyden saymıyor.
Bazen vurdum duymaz biri olduğumu sanıyorum. Sanmak eylemini bile gerçekleştirirken vurdum duymaz olamıyorum. Küçük bir çocuğun vazgeçişini izliyorum kendim de.
İnsan yada insanlar bir süre sonra insanın içini delen bir burgu olup çıkıyor.
İnsandan yapılmış şu coğrafyada hüzünden yapılmış çiçekler açıyor.
Şuramda taşıdığım şu sırrıma bütün ömrümün hasretini yükledim.
Duçar olmuş başımın gövdeme yakın gezmesi bundandır.
Bir insanın bir insansa vereceği tek şeyin ilham olduğunu anladığım gün sanırım saçlarımda çıkan beyaz tanelerin anlamını fark etmiştim. Başımın gövdeme daha da yakın olması bundadır.
Bir yankı olarak kalmak istemiyorum. Dağların beni kendi aralarında çarparak yok ettiği bir ses olmak istemiyorum. Ama yalnızlığın sonudur bu yitip gitmek.Ve ben feleğin zifiri karanlık elleri kimsenin yüzüne değsin istemiyorum. Biri bana da seslensin!
Bir çaresizlikten bahsediyorum. Göğsünde kırlangıç uyutuyormuşçasına bir çaresizlik.
Yorumlar
Yorum Gönder